~aNdAi kAtA~

Assalamualaikum..

rse da lme n3 baru x de..
dan sy rase ni mungkin n3 yang tahu bile akan dismbung..
rse mcm da x punyai hati lagi untuk berfikir dan terus berfikir..

andai kata saya MAMPU tunaikan hasrat shbt2 saya..
saya akan buat..
andai kata saya MAMPU jaga hati sahabat2 saya..
saya akan buat..
andai kata ada tutur kata saya melukakan sahabat saya..
biarkanlah saya tahu agar saya tak akan buat lagi..

tapi..

ape shj perlakuan sy..
sy x sedar ada yang buat shbt2 sy terluka
sy x sdar ada yang buat shbt2 sy kecewa
sy juga  x sedar ada yang buat shbt2 sy terasa
segalanya2...
saya tak sedar

dan berbanyak2 kemaafan sy pohon
atas semua kesalahan saya..

duhai hati...kau kuatkanlah ak...
mngkin stakat ni sy mampu berthn
tp x thu smpai bile..

dalam minda sy cuma fikir stu je..
teringt kte2 lecturer bi sy dulu..sir fadhli
"kalau terlalu memikirkan perasaan yang seringkali terluka..maka tidak berjalanlah kerja dakwah
dan perasaan terluka,kecewa itu hanyalah remeh temeh shj."

tipu jika sy katakan
sy sendiri x terluka tp sy ubat hati sy agar tidak bermasam muka..
tenangkan diri...buknnya bila nk lepaskan ape yg x puas hati pada orang lain..
sy cuba dan akan terus mencuba..
tp bile sy mencuba untuk mengabaikan perasaan itu..
sy menjadi  bertambh kecewa...

cume skrg sy abaikan semua tu..
biarlah sy terluka..

dan ape yang penting skrg ni..
lebih baik sy berdiam diri dr sy bercakap
tak de orang peduli..

sedikit peringatan:

"JIKA ANDA BERSAHABAT DAN PERSAHABATAN ANDA ITU BERKUMPULAN..MAKA LENGKAPKAN LAH KUMPULAN ITU MENJADI GENAP DAN BUKAN GANJIL KERANA JIKA TIDAK SALAH SEORANG DARIPADANYA AKAN TERASING..."

Wassalam..